errekuntza

Errekuntza

Errekuntza (latinetik eratorria combustio, -onis)^[1], zentzu zabalean, azkar samarra den eta izaera exotermikoa duen erreakzio kimiko oro dela uler daiteke. Erreakzio hau fase gaseosoan zein heterogeneoan (likido-gas, solido-gas) gerta daiteke eta ez du derrigorrez oxigenoaren presentzia zein sugarren agerpena inplikatzen.
Teoria klasikoaren ikuspegitik, errekuntza oxidazio erreakzioekin lotuta dago, zeintzuk era arin batean gertatzen diren. Errekuntza batean agertzen diren erreaktiboei erregai deritze, eta batik bat, karbonoz (C) eta hidrogenoz (H) osatuak daude; eta kasu partikular batzuetan sufrez (S) ere bai. Horrez gain, erreaktiboek oxigenoaren (erregarria) presentzian erreakzionatu egiten dute eta beroa askatzen da.
Bestalde, ikuspegi funtzional baten arabera, errekuntza erreakzio fisiko-kimikoen ondorioz askatzen den erregaiaren barne energia (kanpoaldean bero gisa ematen dena) sortzen duten prozesu multzoa da. Erreakzioen ondorioz askatutako bero hori; geroago, labe edo galdara^[2] batean aprobetxatuko da.
Errealitatean, oxigeno purua beharrean, airea izaten da erregaiarekin erreakzionatzen duen beste erreaktiboa. Kalkuluak sinplifikatzekotan, airearen konposizioa ondorengoa dela esaten da: % 21 oxigeno eta % 79 nitrogeno.
Errekuntzan gertatzen diren erreakzioak honako hauek dira:
${\displaystyle {\ce {C + O2 -> CO2 + 33875 kJ/kg}}}$
${\displaystyle {\ce {H2 + 1/2 O2 -> H2O + 143 330 kJ/kg}}}$
${\displaystyle {\ce {S + O2 -> SO2 + 8958 kJ/kg}}}$

Wikipediarekin konexio arazoren bat gertatu da: