mihi

mihi

  • Tailerra
  • en tongue; tenon
  • es espiga
  • fr languette; tenon

mihi

  • ca metxa f
  • de Stift m; Dübel m; Zapfen m
  • en gudgeon
  • es espiga f
  • fr goujon m
  • gl espiga f
  • it spina f
  • pt espiga f

Mihi

Artikulu hau organoari buruzkoa da; musika tresna buruzkoa beste hau da: «Mihi (argipena)».
Mihia edo mingaina aho barruan dagoen organo mugikorra da. Organo honek murtxikatze, irensketa eta hizketarako balio du. Horrez gain, dastamena mihian dauden zentzumen-errezeptoreei esker gertatzen da.
Aitzineuskaraz: *bini[1] Koldo Mitxelenaren ikerketen arabera.
Organo haragitsu eta gihartsua da, luzarana eta higikorra, elikagaiak irenstean, hizketan eta dastamenean funtsezko betekizunak dituena.
Mihiaren eginkizun nagusia elikagaiak murtxikatzen eta irensten laguntzea da, baina goi mailako ornodun batzuek, gizonak bereziki, soinuak ahoskatzeko ere erabiltzen dute mihia. Lehorreko animalien mihiak zapore desberdin askori antzeman diezaieke, gainaldean dituen papilei esker.

  • Koldo Mitxelena (1976). Fonética histórica vasca. Donostia: Gipuzkoako Aldundia.
  • Wikipediarekin konexio arazoren bat gertatu da:

    Wikipediako bilaketara joan