eraztun

eraztun

Eraztun

Eraztuna, uztai bat da, gehiago edo gutxiago apaindua egon daitekeena, eskuko hatzen apaingarri gisa erabiltzen dena. Eraztun osoa hiru zatiz osatuta dago
Harribitxia, taila edo erliebeekin apaindua egoten ohi da, eta, existitzen ez denean, txatoiak, orokorrean, hizki edo irudi grabatuak daramatza. Txatoia edo harribitxia nabarmentzen duten irudien formagatik, eraztunaren jatorria ezagutu daiteke.
Eraztuna, eskuko apaingarri gisa, pertsona guztietan, Antzinako Egiptoko inperiotik erabiltzen da, bertako hilobietan eginiko aurkikuntzek diotenez. Dirudienez kaldearrek eta asiriarrek ez zuten ezagutzen, baina bai persiar, feniziar, greziar, etruriar eta erromatar eta gainontzeko mendebaldeko herriek, eta aurkitu da, baita ere, baina oso modu sinplean, metalen lehen aroaren historiako hilobietan. Eraztunak egiteko erabili ohi den materiala, urrea, zilarra, brontzea eta burdina izan dira, baina baita bolia, anbarra eta beira ere. Batzuetan, hain preziatuak ez diren materialekin eginikoak, urrezko lamina batekin estalita daude.
Baina ez da ahaztu behar; Erdi Aroan eraztunak eta urregintzako beste objektu batzuk, greziar eta erromatar zibilizazioko harribitxiekin apaintzea oso ohikoa izan zela, eta objektu horietan, eraztunaren forma eta eraman dezakeen apaindura, bere jatorria aurkitzeko datu garrantzitsuak izango dira. Lehen mendeetako kristauek egin zituzten eraztunetan, eta katakonbatan hauetako ale asko aurkitu dira, bere jatorria, bere ikur kristau eta dituzten inskripzioagatik ezagutzen da. Beranduago, elizak hartu zituen prelatuen erabilerarako.
Eraztunak, ez ziren beti eskuaren apaingarri bezala erabili, baizik eta, sarri, soilik zigilua jartzeko, eta beste batzuetan, lepoetan zintzilikatzeko edo txanpon bezala erabiltzeko probestu ziren, baita objektu sinboliko bezala, dotoretasuna edo sineskerien adierazgarri bezala ere. Gainera, herri guztietan ez da uniforme eta librea izan pertsonak eraztunekin apaintzearen ohitura, zeren eta, tribu indigenek oinetako hatzetan ere eraman dituzten bitartean, herri zibilizatuek, soilik eskuineko eskuan edo bi eskuetan jartzen zituzten, hatz guztietan zein erdikoan edo soilik eraztun hatzean. Erromatarren artean, klase nobleko pertsonek bakarrik erabiltzen zuten, Septimio Severok II. mendearen amaieran, armadari eta, ondoren, Alexandro Severok, erromatar hiritar guztiei eman zien arte.