Hantura

Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.

Hantura, handitsua edo inflamazioa estimulu kaltegarrien aurrean gertatutako ehun konektibo baskularraren erreakzioa da: eragile horien artean mikrobioak, traumatismoak eta narritagarriak daude, besteak beste. Hantura akutua edo behin-behinekoa da edota kronikoa.
Histologikoki ikusten dena ehunen handitzea eta gorritzea da, askotan sukarrarekin batera. Kontuan hartu behar da, hala ere, infekzioa eta hantura ez direla sinonimoak eta batera ager daitezke, ala ez.
Hanturaren eboluzioa onuragarria izango da haren eragilea deuseztatu eta lesioa zuzentzen bada. Azken hori gertatzeko, lesionatutako zelula organikoen ordezkapena beharrezkoa da eta hori zelula horien zatiketa ahalmenaren menpe dago.
Hantura elkarren segidako hiru fasetan garatzen da:
Hanturak erreakzio lokala eta orokorra eragiten ditu.
Adierazpen lokalen artean ondokoak daude:
Errekzio orokorraren ezaugarriak:
Gorputzaren toki edo ehunen bat lesionatzen denean (traumatismo, infekzio edo eragile kimiko baten ondorioz) ehun horren zelulek molekula bereziak askatzen dituzte, hanturaren bitartekoak deritzonak. Molekula horiek dira hanturaren prozesua martxan jartzen dutenak.
Hanturaren bitarteko garrantzitsuenak hauek dira:
Lesioa infekzio batek sortzen duenean, mikrobio eragilearen hainbat molekula hanturaren bitartekoak ere izan daitezke.
Hanturaren bitartekoek hiru efektu sortzen dituzte:
Hiru efektu horien ondorioz leukozitoak lesioa dagoen tokira iristen dira. Odol-fluxua eta odol-hodien iragazkortasuna areagotzen denez, leukozitoak kapilarren horma baskularra zeharkatzen dute eta likido interstizialera heltzen dira, hanturaren bitartekoek erakarrita. Makrofagoak eta neutrofiloak dira batez ere hara heltzen diren leukozitoak (biek fagozitosi egiteko ahalmena dute).
Leukozito horiek (makrofagoek bereziki), era berean, beste bitarteko batzuk ekoizten dituzte: zitokinak, TNF-a eta leukotrienoak. Molekula hauek guztiek hodi kapilarretan aldaketak eragiten dituzte, eta kimiotaxiaren eragileak dira ere. Horretaz gain, konplementu sistema aktibatzen dute.
Bestalde, zitokinak (eta baita mikrobioen molekula batzuk ere) pirogenikoak dira, hots, sukarra eragiten dute. Sukarra da hantura prozesu batzuetan agertu ohi den sintomaren bat.
Hanturaren ebaluazio klinikoa egiteko CPE (C proteina erreaktiboa) analizatu ohi da. Proteina hori hanturaren adierazle klinikoa da. Hantura prozesuetan proteina horren odol-kontzentrazioa igo ohi da.
Hanturaren aurka bide fisikoak erabili izan dira antzinatik, oinarrian hotza edo are gehiago izotza.
Bide kimikoen artean, antiinflamatorio ez esteroideoak oso sendagai zabalduak dira, indar handiagoa duten kortikosteroideekin batera.

Wikipediara joan