trinko

SARRERA DESBERDINA:

Disko trinko (CD)

Disko trinkoa edo disko konpaktua,^[1] ingelesezko CD siglez ezagunagoa, datuak gordetzeko euskarria da, Philips konpainiak, Sony konpainiaren laguntzaz, musika formatu digitalean gordetzeko asmoz sortua eta lehenengo aldiz 1982an merkaturatua. 12 cm-ko diametroko disko zirkularra da, erdian zulo bat eta 1,2 mm-ko sakonera duena. 80 minutuko audioa edo 700 MB datu gorde ditzake. Mini-CDek 8 cm dituzte, eta sinpleak eta kontrolatzaileak banatzeko erabiltzen dira 24 minutuko audioa edo 210 MBko datuak gordeta.
CD teknologia, hasieran, audiorako erabili zen, eta ondoren hedatu, eta egokitu zen datuak (CD-ROM), bideoak (VCD eta SVCD), etxeko grabazioak (CD-R eta CD-RW) eta datu mistoak (CD-i, Photo CD eta CD EXTRA) biltegiratzeko. Bideojokoen kontsoletan, kartutxoak ordezkatzeko ere erabiltzen hasi zen, eta PlayStationen kasua izan zen arrakastatsuena.
Disko trinkoak ospea du egungo munduan,^[2] bereziki Asian: hor, bere arrakastak bere horretan segitzen du.^[3] 2007an sortu zenetik, mundu osoan 200.000 milioi ale saldu dira. Hala ere, disko trinkoak beste banaketa digital eta biltegiratze mota batzuekin osatzen dira, hala nola USB memoriak, SD txartelak, disko gogorrak, hodeiko biltegiratzea eta egoera solidoko unitateak. 2000. urtean gailurra jo zuenetik, CDren salmentek % 50 inguru egin dute behera.^[4]